Σας ευχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία και πίστη ,ελπίζοντας ότι ο αϊ Βασίλης ...ο δικός μας αϊ -Βασίλης θα ξανακάνει το θαύμα του όπως έκανε στην Καισάρεια ... ( όπως αναφέρει η παράδοση και διαβάζουμε, την ιστορία του, στη κάρτα που σχεδίασε και επιμελήθηκε η, συμπολίτισσά μας αγιογράφος,κ. Χρυσάνθη Σπύρου).
Εικονογράφηση και Επιμέλεια Κειμένων από την Αγιογράφο Χρυσάνθη Σπύρου
Την πρωτοχρονιά. Και αυτό, διότι φέρουμε το όνομα του Αγίου Βασιλείου. Και μην πάει ο νους σας στον παχουλό καλοσυνάτο γεράκο με τα κόκκινα ρούχα
που μοιράζει δώρα σε όσα παιδιά ήταν καλά όλο τον χρόνο! Όχι, όχι. Εκείνος έρχεται από τα ξένα και τον φωνάζουν Σάντα Κλάους. Δε λέμε, μας αρέσουν τα δώρα, αλλά όταν μας τα δίνουν δικοί μας άνθρωποι. Η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός αϊ-Βασίλης,
ο δικός μας αϊ-Βασίλης, ο Μέγας Βασίλειος, εκείνος που «έρχεται από την Καισαρεία...» είναι άλλος! Και θα ήταν μεγάλη μας χαρά, να μοιραστούμε μαζί σας την ιστορία του.
Ο Μέγας Βασίλειος καταγόταν από μεγάλο «τζάκι»! Όχι τόσο λόγω περιουσίας, αλλά λόγω πίστης και αγάπης! Ο παππούς του; Ήταν ένας από τους τελευταίους χριστιανούς μάρτυρες! Οι γονείς του; Άγιοι και οι δύο! Και η Εμμέλεια και ο Βασίλειος, ο πατέρας τού Μεγάλου Βασιλείου. Μα και τα αδέλφια του. Από τα εννιά παιδιά, τα έξι αγίασαν! Γι αυτό και κάθε χρόνο γιορτάζουν όλοι μαζί ως Αγία οικογένεια τη δεύτερη Κυριακή του Ιανουαρίου.
Γεννήθηκε λοιπόν ο Άγιος, στη Νεοκαισάρεια του Πόντου το 330μ.Χ. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής ρητορικής και ενέπνευσε και τον Μέγα Βασίλειο στα γράμματα και στις επιστήμες. Γι’ αυτό πήγε στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα. Εκεί σπούδασε ρητορική, ιατρική αλλά και άλλες επιστήμες. Μάλιστα συμφοιτητές του ήταν ... ένας ΑΓΙΟΣ και ένας ΑΓΡΙΟΣ.
Ο πρώτος, ο Άγιος, ήταν ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο οποίος μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο είναι οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες. Βαθιά φιλία τους συνέδεε. Ο δεύτερος, ο άγριος, ήταν ο μετέπειτα αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης. Ειδωλολάτρης, φερόταν κατά των χριστιανών και μάλιστα ήρθε και σε ρήξη με τον Μέγα Βασίλειο. Αφού ο Μέγας Βασίλειος επέστρεψε στην Καισάρεια, χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια επίσκοπος Καισαρείας. Ήταν ακούραστος παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν. Ίδρυσε ένα πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή ίδρυμα, την Βασιλειάδα. Εκεί έβρισκαν ανακούφιση οι πτωχοί, οι ασθενείς, τα ορφανά. Επίσης έγραφε θεολογικά κείμενα, για να στηρίξει τους χριστιανούς της εποχής, οι οποίοι κινδύνευαν τόσο από τους ειδωλολάτρες, όσο και από τους αιρετικούς. Δύσκολες εποχές!
Ζούσε πάμφτωχος. Από περιουσία και χρήματα. Ήταν όμως πλούσιος σε πίστη. Δεν φοβήθηκε και δεν δίστασε να εναντιωθεί ακόμη και στον αυτοκράτορα. Ακούστε τώρα και τι συνέβη, όπως λέει η παράδοση, με τον Ιουλιανό. Αυτοκράτορας τότε ο Ιουλιανός, έφυγε για εκστρατεία κατά των Περσών. Και πέρασε από την περιοχή τής Καισαρείας. Εκεί, ο Μέγας Βασίλειος τον υποδέχθηκε με τρία κρίθινα ψωμιά ως δώρο. Διότι χρυσάφια να του χαρίσει δεν είχε, αφού η μόνη του περιουσία ήταν ένα τριμμένο ράσο και λίγα βιβλία! Παρεξηγήθηκε ο αυτοκράτορας, και του είπε ότι όταν επιστρέψει από την εκστρατεία θα καταστρέψει την Καισάρεια.
Φοβούμενος για τους χριστιανούς ο Μέγας Βασίλειος, είπε να συγκεντρώσουν ό,τι κοσμήματα είχαν για να τα παραδώσουν στον αυτοκράτορα. Τους είπε επίσης, επειδή οι μέρες ήταν πολύ επικίνδυνες, να νηστέψουν, να προσευχηθούν και να μεταλάβουν. Για να τους βοηθήσει Ο Θεός. Έτσι κι έγινε. Είδε μάλιστα σε όραμα την Παναγία περιτριγυρισμένη από αγγέλους. Οι στιγμές ήταν πολύ κρίσιμες για τους χριστιανούς της Καισαρείας. Και να που τελικά τα πράγματα άλλαξαν. Ο αυτοκράτορας λαβώθηκε από βέλος και πέθανε στην εκστρατεία. Έτσι, η πόλη σώθηκε. Μαζί και οι χριστιανοί. Και τα κοσμήματα; Έπρεπε να επιστραφούν σ’ αυτούς που τα έδωσαν. Αφού ο Μέγας Βασίλειος κράτησε ένα μέρος για τους φτωχούς, είπε να ζυμώσουν πίττες και να βάλουν μέσα στην κάθε μία και από ένα κόσμημα. Ύστερα τις μοίρασε στους χριστιανούς. Η παράδοση λέει μάλιστα ότι ο καθένας πήρε πίσω το κόσμημα που έδωσε!
Σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού, κάθε χρόνο φτιάχνουμε τη Βασιλόπιττα. Την κόβουμε και τη μοιράζουμε την ημέρα της γιορτής του και λέμε ότι όποιος πετύχει το φλουρί, θα έχει μια ευλογημένη χρονιά!
Από τότε λένε, ότι κάθε πρωτοχρονιά ο Άγιος πηγαίνει περπατώντας από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας το ξύλινο ραβδί του. Και όπου δει αγάπη στο σπιτικό, το ραβδί του ανθίζει, και γεμίζει λουλούδια, καρπούς και πουλιά που κελαηδούν!
Τα δώρα του δεν είναι σε πακέτα με χρυσές κορδέλες. Πού να τα βρει εξάλλου, αφού είναι φτωχός ο ίδιος. Το μεγάλο δώρο που έχει να μας δώσει είναι το παράδειγμά του! Για το πώς πρέπει να ζούμε. Με προσφορά. Με αγάπη. Με πίστη στον Θεό. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν φτωχός από χρήματα και περιουσία. Ήταν όμως πλούσιος από αγάπη. Αγάπη για Τον Θεό και τους ανθρώπους! Έλεγε μάλιστα: «Ευσεβής είναι όχι εκείνος που ελεεί πολλούς, αλλά εκείνος που δεν αδικεί κανέναν!» και «Η αγαθή πράξη δεν χάνεται – όποιος σπείρει χάρη, θερίζει φιλία και όποιος φυτεύει αγαθότητα μαζεύει αγάπη!».
΄΄Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία...΄΄
...ο δικός μας αϊ - Βασίλης.....
Γεια σας! Με λένε Βασιλική! Κι εμένα Βασίλη!
Γιορτάζουμε την πρώτη ημέρα του νέου χρόνου. Την πρωτοχρονιά. Και αυτό, διότι φέρουμε το όνομα του Αγίου Βασιλείου. Και μην πάει ο νους σας στον παχουλό καλοσυνάτο γεράκο με τα κόκκινα ρούχα
που μοιράζει δώρα σε όσα παιδιά ήταν καλά όλο τον χρόνο! Όχι, όχι. Εκείνος έρχεται από τα ξένα και τον φωνάζουν Σάντα Κλάους. Δε λέμε, μας αρέσουν τα δώρα, αλλά όταν μας τα δίνουν δικοί μας άνθρωποι. Η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός αϊ-Βασίλης,
ο δικός μας αϊ-Βασίλης, ο Μέγας Βασίλειος, εκείνος που «έρχεται από την Καισαρεία...» είναι άλλος! Και θα ήταν μεγάλη μας χαρά, να μοιραστούμε μαζί σας την ιστορία του.
Ο Μέγας Βασίλειος καταγόταν από μεγάλο «τζάκι»! Όχι τόσο λόγω περιουσίας, αλλά λόγω πίστης και αγάπης! Ο παππούς του; Ήταν ένας από τους τελευταίους χριστιανούς μάρτυρες! Οι γονείς του; Άγιοι και οι δύο! Και η Εμμέλεια και ο Βασίλειος, ο πατέρας τού Μεγάλου Βασιλείου. Μα και τα αδέλφια του. Από τα εννιά παιδιά, τα έξι αγίασαν! Γι αυτό και κάθε χρόνο γιορτάζουν όλοι μαζί ως Αγία οικογένεια τη δεύτερη Κυριακή του Ιανουαρίου.
Γεννήθηκε λοιπόν ο Άγιος, στη Νεοκαισάρεια του Πόντου το 330μ.Χ. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής ρητορικής και ενέπνευσε και τον Μέγα Βασίλειο στα γράμματα και στις επιστήμες. Γι’ αυτό πήγε στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα. Εκεί σπούδασε ρητορική, ιατρική αλλά και άλλες επιστήμες. Μάλιστα συμφοιτητές του ήταν ... ένας ΑΓΙΟΣ και ένας ΑΓΡΙΟΣ.
Ο πρώτος, ο Άγιος, ήταν ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο οποίος μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο είναι οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες. Βαθιά φιλία τους συνέδεε. Ο δεύτερος, ο άγριος, ήταν ο μετέπειτα αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης. Ειδωλολάτρης, φερόταν κατά των χριστιανών και μάλιστα ήρθε και σε ρήξη με τον Μέγα Βασίλειο. Αφού ο Μέγας Βασίλειος επέστρεψε στην Καισάρεια, χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια επίσκοπος Καισαρείας. Ήταν ακούραστος παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν. Ίδρυσε ένα πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή ίδρυμα, την Βασιλειάδα. Εκεί έβρισκαν ανακούφιση οι πτωχοί, οι ασθενείς, τα ορφανά. Επίσης έγραφε θεολογικά κείμενα, για να στηρίξει τους χριστιανούς της εποχής, οι οποίοι κινδύνευαν τόσο από τους ειδωλολάτρες, όσο και από τους αιρετικούς. Δύσκολες εποχές!
Ζούσε πάμφτωχος. Από περιουσία και χρήματα. Ήταν όμως πλούσιος σε πίστη. Δεν φοβήθηκε και δεν δίστασε να εναντιωθεί ακόμη και στον αυτοκράτορα. Ακούστε τώρα και τι συνέβη, όπως λέει η παράδοση, με τον Ιουλιανό. Αυτοκράτορας τότε ο Ιουλιανός, έφυγε για εκστρατεία κατά των Περσών. Και πέρασε από την περιοχή τής Καισαρείας. Εκεί, ο Μέγας Βασίλειος τον υποδέχθηκε με τρία κρίθινα ψωμιά ως δώρο. Διότι χρυσάφια να του χαρίσει δεν είχε, αφού η μόνη του περιουσία ήταν ένα τριμμένο ράσο και λίγα βιβλία! Παρεξηγήθηκε ο αυτοκράτορας, και του είπε ότι όταν επιστρέψει από την εκστρατεία θα καταστρέψει την Καισάρεια.
Φοβούμενος για τους χριστιανούς ο Μέγας Βασίλειος, είπε να συγκεντρώσουν ό,τι κοσμήματα είχαν για να τα παραδώσουν στον αυτοκράτορα. Τους είπε επίσης, επειδή οι μέρες ήταν πολύ επικίνδυνες, να νηστέψουν, να προσευχηθούν και να μεταλάβουν. Για να τους βοηθήσει Ο Θεός. Έτσι κι έγινε. Είδε μάλιστα σε όραμα την Παναγία περιτριγυρισμένη από αγγέλους. Οι στιγμές ήταν πολύ κρίσιμες για τους χριστιανούς της Καισαρείας. Και να που τελικά τα πράγματα άλλαξαν. Ο αυτοκράτορας λαβώθηκε από βέλος και πέθανε στην εκστρατεία. Έτσι, η πόλη σώθηκε. Μαζί και οι χριστιανοί. Και τα κοσμήματα; Έπρεπε να επιστραφούν σ’ αυτούς που τα έδωσαν. Αφού ο Μέγας Βασίλειος κράτησε ένα μέρος για τους φτωχούς, είπε να ζυμώσουν πίττες και να βάλουν μέσα στην κάθε μία και από ένα κόσμημα. Ύστερα τις μοίρασε στους χριστιανούς. Η παράδοση λέει μάλιστα ότι ο καθένας πήρε πίσω το κόσμημα που έδωσε!
Σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού, κάθε χρόνο φτιάχνουμε τη Βασιλόπιττα. Την κόβουμε και τη μοιράζουμε την ημέρα της γιορτής του και λέμε ότι όποιος πετύχει το φλουρί, θα έχει μια ευλογημένη χρονιά!
Από τότε λένε, ότι κάθε πρωτοχρονιά ο Άγιος πηγαίνει περπατώντας από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας το ξύλινο ραβδί του. Και όπου δει αγάπη στο σπιτικό, το ραβδί του ανθίζει, και γεμίζει λουλούδια, καρπούς και πουλιά που κελαηδούν!
Τα δώρα του δεν είναι σε πακέτα με χρυσές κορδέλες. Πού να τα βρει εξάλλου, αφού είναι φτωχός ο ίδιος. Το μεγάλο δώρο που έχει να μας δώσει είναι το παράδειγμά του! Για το πώς πρέπει να ζούμε. Με προσφορά. Με αγάπη. Με πίστη στον Θεό. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν φτωχός από χρήματα και περιουσία. Ήταν όμως πλούσιος από αγάπη. Αγάπη για Τον Θεό και τους ανθρώπους! Έλεγε μάλιστα: «Ευσεβής είναι όχι εκείνος που ελεεί πολλούς, αλλά εκείνος που δεν αδικεί κανέναν!» και «Η αγαθή πράξη δεν χάνεται – όποιος σπείρει χάρη, θερίζει φιλία και όποιος φυτεύει αγαθότητα μαζεύει αγάπη!».
Καλή Χρονιά και Χρόνια Πολλά !