‘’Μαύρο που θα φάει’’ ή ΄΄ θα το ρίξω δαγκωτό’’

Προεκλογική περίοδος και ας θυμηθούμε το ιστορικό του τρόπου εκλογής και τι σημαίνουν  ορισμένες εκφράσεις  ‘’Μαύρο που θα φάει’’ ή  ΄΄ θα το ρίξω δαγκωτό’’ που έχουν επικρατήσει να λέγονται για τους επίδοξους δημάρχους και συμβούλους:

·        Στην αρχαία Ελλάδα η ψηφοφορία γίνονταν, στη Σπάρτη δια βοής και στην Αθήνα διά ανατάσεως της χειρός(φανερή) ή δια οστράκων και σφαιριδίων (κρυφή).

·         Στη νεώτερη Ελλάδα ,για πρώτη φορά, εφαρμόστηκε το χειρόγραφο ψηφοδέλτιο στις Δημοτικές εκλογές το έτος 1834, καταργήθηκε με το Σύνταγμα του 1864 και αντικαταστάθηκε με το σφαιρίδιο .

·        Με την εφαρμογή της ψηφοφορίας με τα σφαιρίδια, τη μέρα της ψηφοφορίας σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι και οι υποψήφιοι. Η κάθε κάλπη χωρίζονταν εσωτερικά σε δύο  μέρη που αντιστοιχούσαν εξωτερικά σε δύο χρώματα , το ΑΣΠΡΟ (θετική ψήφος ΝΑΙ)  και το ΜΑΥΡΟ(αρνητική ψήφος ΟΧΙ).

·        Στη διαδικασία της ψηφοφορίας ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει από όλες τις κάλπες και να πάρει από τον σφαιροδότη, που στέκονταν μπροστά στην κάλπη το σφαιρίδιο. Ο σφαιροδότης  φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου και ο ψηφοφόρος, μέσα από ένα σωλήνα έβαζε το χέρι του μέσα στην κάλπη και έριχνε το σφαιρίδιο στο χώρισμα που ήθελε (ΜΑΥΡΟ ή ΑΣΠΡΟ)

·        Στη μαύρη πλευρά (ΟΧΙ) έριχνε ο ψηφοφόρος το σφαιρίδιο όταν ήθελε να καταψηφίσει τον συγκεκριμένο υποψήφιο και επεκράτησαν οι εκφράσεις ‘’τον μαύρισα’’, ‘’μαύρο που θα φάει’’, ‘’θα τον μαυρίσω’’. Ενώ σε περίπτωση που ήθελε να τον υπερψηφίσει (ΝΑΙ) έριχνε το σφαιρίδιο στην άσπρη πλευρά της κάλπης.

·        Οι φανατικοί οπαδοί/ψηφοφόροι πριν ρίξουν το σφαιρίδιο το δάγκωναν για να εκφράσουν το πάθος τους και να αναγνωρίζεται κατά την καταμέτρηση και επεκράτησε η φράση ‘’θα το ρίξω δαγκωτό’’ ή ‘’δαγκωτό στον……..’’

·        Από τις δημοτικές εκλογές του 1914 και τις βουλευτικές του 1926 καθιερώθηκαν τα ψηφοδέλτια και ο σταυρός προτίμησης

Καλή ψήφο λοιπόν, χωρίς φανατισμό αλλά  με γνώμονα το καλό του τόπου